Αγαπητέ Μπουρνταιν,
αν ήμουν Αμερικάνα θα έκανα την συγκεκριμένη συνταγή την ημέρα των ευχαριστιών,είμαι όμως Ελληνίδα και πόντια και έτσι την έκανα ένα καθημερινό καλοκαιρινό βραδάκι που έσκαγε ο τζίτζικας και είχαμε καλή παρέα.Η αλήθεια είναι ότι αν έχεις καλή παρέα δεν σε νοιάζει τι εποχή είναι και τι μέρα....και πολλές φορές δεν σε νοιάζει ούτε και το φαγητό(άντε την είπα πάλι τη φιλοσοφία μου!).
Αγαπητέ Μπουρνταιν,
καλή χρονιά και καλά Χριστούγεννα!Μην αναρωτιέσαι σωστά τα λέω,πέρασε ο δεκαπενταύγουστος πέρασαν οι διακοπουλες άρα μετράμε αντίστροφα για τον Άγιο-Βασίλη.
Αγαπητέ....Μπουρνταίν(ακούς τις ζητωκραυγές του πλήθους;)
καλώς ήρθες στην κουζίνα μου!Είμαι τόσο μα τόσο ενθουσιασμένη που "δέχτηκες" την πρόσκληση(δεν φημίζεσαι και πολύ για τους τρόπους σου).
Αγαπητέ Λουκάκο,
μετά την αποτυχία της φάβας και την αποτυχία της bearnaise(ουπς μου ξέφυγε!) για την οποία θα σου πω άλλη φορά(βλέπεις δεν άντεχα να ξανά γράψω κάτι αποτυχημένο,δεν φημίζομαι και για τα αποθέματα αυτοπεποίθησης μου), είπα να κάνω κάτι σίγουρο που δεν έχει και πολλά περιθώρια να αποτύχει.
