ΠΙΤΣΑ ΜΕ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ,ΛΕΥΚΑ ΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΡΙΓΑΝΗ, ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΣΣΑΛΙΑ

Αγαπητέ  Βαγγέλη Δρίσκα,


εκεί  που  νόμιζα ότι ανακάλυψα  την Αμερική βλέπω ότι η  Ζαμπία... την  ανακάλυψε πρώτη....και  γιαυτό  είναι  η πρώτη που  θα καταλάβει  τα  αισθήματα μου  για  αυτό  το  εύκολο απαλό καθαρό και νόστιμο ζυμαράκι!
Το  εύκολο  το καταλαβαίνεις  από  μια  απλή  ανάγνωση  των  υλικών.Το  απαλό  το καταλαβαίνεις  κατά  το ζύμωμα.Το καθαρό  το καταλαβαίνεις στο άνοιγμα,δεν χρειάστηκα  ούτε γραμμάριο  αλευριού για να το ανοίξω και να το βάλω  στο ταψί(ξέρεις αυτό που κάνει τρύπες το ζυμάρι...λερώνεται με αλεύρι η μπλούζα/ποδιά...κολλάει στα δάχτυλα και δώστου  μπατάκωνε με αλεύρι....δεν υπάρχει!) .Το νόστιμο  το  διαπιστώνεις φυσικά μετά  το ψήσιμο,αυτό το ψωμενιο  ψωμάκι που  λέω εγώ,καταλαβαίνεις  τι εννοώ ε;...και μετά ήρθε η γέμιση.Έρχονται και κάθονται τα λευκά τυράκια από πάνω,ελαφρώς αλμυρά και για να μην "κρυώσουν" ήρθαν και "στρώθηκαν" από  πάνω τα ελαφρώς γλυκά  καραμελωμένα κρεμμυδάκια.Φοβερή γευστική ισορροπία.Μπράβο βρε Βαγγέλη αλλά  έχω  μια μικρή παρατήρηση.Στη φωτογραφία που έχεις στο βιβλίο σου, φαίνεται ότι η βάση της πίτσας έχει φουσκώσει αρκετά,τόσο πολύ που έχει σκάσει κιόλας.....μήπως υπερβάλεις ένεκα του θεαθήναι διότι αν κρίνω από το δικό μου και της Ζαμπίας...πίτα η πίτσα! Τα λέμε...


Η ετυμηγορία του άσημου κοινού

Η Μάνατζερ: είχε  ακούσει  για  το  ζυμάρι  που γίνεται με γιαούρτι αλλά  δεν  το είχε επιχειρήσει ποτέ..κακό  πράγμα η συνήθεια.Ενθουσιάστηκε και ζήτησε να μάθει τα υλικά.Της άρεσε πάρα πολύ και είπε  ότι για τα  δεδομένα της αυτό είναι  μια ωραία  ανοιχτή τυρόπιτα παρά  πίτσα.Είσαι μανούλα;Έχεις πάντα δίκαιο.

Ο Λακωνικός:Του άρεσε,αλλά τον βάρυναν λίγο τα κρεμμύδια....είπε ότι έφαγε δυο κομμάτια....λέω ειπΕ!

Η Λιχούδα:τα δυο κομμάτια που είχαν μείνει τα κράτησα για να τα τρατάρω στη Λιχούδα την επόμενη μέρα.Το ένα το "αποτέλειωσε" έτσι κρύο,από το ψυγείο και το άλλο  το πήρε  για το σπίτι.Ξετρελάθηκε,της άρεσε πάρα πολύ.


Όσο ζω μαθαίνω

Γιαούρτι στο ζυμάρι.


Αλλαγή σχεδίων.

Η συνταγή έχει και κουκουνάρι...δεν  είχα....δεν έβαλα
Ο σεφ χωρίζει το ζυμάρι στα δυο και κάνει δυο πίτσες μικρές,εγώ  έκανα μια μεγάλη.

Φάτε μάτια ψάρια

LETS  DO IT

ΥΛΙΚΑ

Για  τη  ζύμη

2 1/2  φλιτζάνια αλεύρι για όλες  τις χρήσεις
1 φλιτζάνι γιαούρτι στραγγιστό(εγώ  έβαλα κανονικό)
2 κουταλιές  της  σούπας ελαιόλαδο
1/2κουταλάκι μαγειρική  σόδα

για  την  επιφάνεια

1/2 κιλό  κρεμμύδια
200γρ  ανθότυρο
200γρ ξινομυζήθρα ή  κατίκι(εγώ  έβαλα  κατίκι)
100γρ  μανούρι
4 κουταλιές  της  σούπας  κουκουνάρι
2 κουταλιές  της  σούπας ζάχαρη
ελαιόλαδο
5-6 κουταλιές ξίδι  μπαλσάμικο
αλάτι
φρέσκια ή ξερή ρίγανη

επί το  έργον

-βάλε  όλα τα  υλικά  της ζύμης  σε  ένα μπολ  και  ανακάτεψε  μέχρι  να σχηματιστεί  μια  σχετικά  απαλή  ζύμη  που  δεν  κολλάει(αν   χρειαστεί  πρόσθεσε αλεύρι)
-πλάσε μια  μπάλα ,τύλιξε με μεμβράνη  και  άφησε  την  να  ξεκουραστεί  για  30 λεπτά


-κόψε   τα κρεμμύδια σε λεπτές  φέτες
-ζέστανε  το ελαιόλαδο στο τηγάνι και σόταρε   τα κρεμμύδια με τη ζάχαρη  μέχρι να αρχίσουν  να σκουραίνουν
-πρόσθεσε   το μπαλσάμικο,αλάτισε και χαμήλωσε  τη  φωτιά
-βράσε  για 20  λεπτά μέχρι να μαλακώσουν  τα  κρεμμύδια(εγώ  τα  άφησα  για  10 λεπτά  περίπου,αν  χρειαστεί  πρόσθεσε  λίγο νερό)
-άδειασε  τα  κρεμμύδια  σε  ένα σουρωτήρι και  άφησε  τα  να  κρυώσουν
-σε  ένα  μπολ  τρίψε όλα  τα  τυριά

-χώρισε   τη  ζύμη  στα  δύο και  άνοιξε το  καθένα   σε ένα  δίσκο  διαμέτρου  25εκ(εγώ  σας είπα  έκανα  ένα)
-άλειψε  την  επιφάνεια  με  λάδι  και  πασπάλισε  με  ρίγανη
-στρώσε   τα  τυριά
-ρίξε  από πάνω  τα  κρεμμύδια
-πασπάλισε  με  ρίγανη και  κουκουνάρι
-ψήσε σε  προθερμασμένο στους 220 για  15-20  λεπτά.

THATS  ALL.